geçenlerde trafikte karşılaştım ben bu kızla, trafik kasıyor emesen var mı dedim yemedi...
hayır, yaprak sarması yapıyor ya tam evlenilecek kız. hatta çapım bu kadar benim, yaprak sarması yapıyorsa baklava da yapar bu diyorum sözlükte denk gelirsem şukusunu veriyorum yolda denk gelirsem elini tutuyorum falanlar. filenler. akıyor yani, ortalıkta baklava, börek, gözleme yapan kız gördüm mü yapışıyorum yakasına! çapım itibariyle, yaprak sarması yaptığı andan itibaren el ayak birleşip o kız için sözlükte entry kasıyorum...
hep aynı mantık. bir tık üzeri çıkaramıyorum meramımı. bakın ben ettim, siz etmeyin diye anlatıyorum bunları... yanlış anlaşılırsa çhok üzülürüm yha bhak. yoksa ne ola ki amacım? hemen atlayan abazanları algılayıp, uyarı çanlarını çalmak mı? tövbe haşa! zinhar, ben çuvaldızı kendime batırırım. böyle bi kızı gördüğüm yerde aklımda yanan ampul şudur haceli;
bu tarz algısı olan bünyelerin maşallahı var. adamlar tamamen hobi olsun diye yaşayıp hobi olsun diye gözlem yaptıkları için, ne avam verirsen ondan esinleniyor zaar...
eğer ki bu tip kızları/kadınları/hatunları beğenmez aksi kulaç atarsan akıntıda kapılıyorsun kaşar rendeleyen bi kıza değ mi? ben sizin evlenme algınıza 1, 'evleniecek kadın' tanımıza 2.
varlık sahasına bile fazla bu abazanlık, premier çıkışlı tanımlarınızın devamıyla görüşmek üzere.
son olarak demeden edemiycem, susayım susayım diyorum da olmuyor. bu mantıktaki zevatların zekası matematikteki tanımsız en sayılarının kayınçosu, olmadı görümcesi tadında.
