karanlığın yüreği (heart of darkness) kitabının ikinci sayfasında:
en sonunda, kavisli ve ağır inişiyle güneş alçaldı, sanki oluşturduğumuz kalabalığın üzerindeki karanlık ağırlığa değince ölümcül bir yara alıp da sönecekmiş gibi, akkor rengi, ışınsız, ıssız, donuk bir kızıla dönüştü' diye bir cümle geçiyor. varın kitabın gerisini siz düşünün...
