Ben sana okunmuş şiirlerden değil, gecelerin sessiz çığlıklarından yüreğimden kopanlarla geldim, aç kapını diyemesem de gönlünü aç dedim,yıpranmışlığımın kendine zulümlerinde kaç şiirde demlendik kaç yaşanmışlıkta kendimize sığındık.Renk cümbüşü duygu seli sende kayboldu sende çoğaldı.Söyleyemediğim kendime yetim kendine sahtekar kendine asi duygu seli senimi kandırdı beni mi. Seni kendime kardığımdan buyana başladı hasretlerim özlemlerim, yüreğimin hükümlerine hükümsüz kalışlarımda pul pul döküldüm sensizliğinde.Günaydınlarım yetimliğini sardı içime, güneş başka değdi tenime, kaç çehre geçtim sensizlikte her simada seni gördüm. Donukluğunu öğrendim yaşamın sonra, çaresiz bel bağlayışlarında içimin kendime isyanlarını, acılarımda kayıplarımı, kayıplarımda kazançlarımı, sorguladıkça yaşamı sende çoğalıp sende yok oldu. Memleket gezdim sende diyar diyar, kaç donuk sevdaya inat yine seni anlattım hikayelerimde. Kanaatkar kelimelerimde seni yazdım seni sildim baştan sona kadar.Masallar anlatılırdı çocukluğumdan, mavi köşk mavi saçlı kız maviye meyilli maviler. yüreğime serptim sevadmı sensizlikte nemi var. Kıpırtısız sessizliğin çığlıkları, yarınlar başka dilde lal olmuş, yüreğimde sorgusuz senlilik acı sevinç hepsinin payı var,Uykular bölünür sen varsındır yanımda, kah yanı başımda kah çok uzaklarda, hani birden elimi uzatınca kayboluyorsun futursuzca, leylamıdır mecnunmudur buna eş dünyada. Hissimi giyinip karışamadım sana, söylemek istediklerim liğme liğme dolandı boğazıma, seni sarıp içime, bir gün hani belki bir gün olur ya, yinede deyip gölge indirmiyorum umuda. Seni sahiplenmenin en güzel anlarında tut ki yüreğimden uçup gitmesin.
