sevgili sözlük bugün çok kötü günahlar işledim.
başıma gelen tuvalet krizi eşliğinde bütün dünyaya sövdüm . bazı tanımlarının hazımsızlığı seni sorgulamama bile sebep oldu . bunda parmağı olan yegane yazar bozuntusu olarak da önce kendime küfrettim . pasif direniş yapma kararı aldım. bir süre hint fakirleri gibi yaşamayı ve ölüm orucuna başlamayı bile düşündüm . yanlış anlama sevgili sözlük kendimi protesto ediyorum. hatta kendime terapi yapmayı bile denedim. önce çocukluğuma döndüm sorunları tespit etmek için , ilkokul hocamın da bunda parmağı olduğunu gördüm . beni sürekli denek gibi kullanan o lanet öğretmene 5 dakika boyunca küfürler yağdırdım(demir sopası vardı be sözlük gerisini anlatmayım istersen).
üç tekerlekli bisikletini çalmayı planladığım s'yi de unutmadım tabi . o şerefsiz insan evladı beni dövdüydü sevgili sözlük .
sonra yine okuldan arkadaşım b.a'nın bacaklarını dikizlerdim . yere kalem atma ve sonra alma bahanesiyle bacaklarına bakardım sevgili sözlük . beni hep küçümseyen bu şımarık kızla aynı üniversiteyi kazanmıştık . hatta aynı sınıfta olduğumuzu öğrendiğimizde ise yüzünde bir kızarma bozarma gözlemlemedim de değil hani . o an kendisini aptal gibi hissediyordu ya da benim o bölümü nasıl kazandığımı algılayamıyordu sevgili sözlük.
çok çile çektim be sözlük ve fuck fuck fuck cümleleriyle yad ettim gelmişimi geçmişimi.
şimdi ne yapılır hiç fikrim yok ve nedamet de dileyemiyorum.
"yanlış hayat doğru yaşanmaz"mış be sözlük beni affet.
