12-13 yaş sendromu.çocuğun yataktan kalkarken düşündüğü ilk şey sahura yine kaldırmadılar olur.sanırım insanın o yaşlarda başka derdi olmadığı için yeni güne bu gibi düşüncelerle gözünü açıyor.hatta bazıları o kadar hırs yapmıştır ki sahura kalkmadığı halde ailesinin bütün taşlamalarına rağmen o gün oruç tutar iftar'a doğru ağzı yüzü kayıp ekmeğin ucundan minik minik koparıp ağzına atar bi şey olmaz yaaa nidalarıyla.şimdi bakıyorum da
-bugün sahura kalkamadım tutmayıveriyim zaten tutamam ya deriz.
çocukların saflığı,temizliği dedikleri şey bu olsa gerek.
