ev karanlık kap kaçak iğne üstünde
karısı çocukları var mı yok mu belli değil
masa iskemle ocak
arama öyle şeyleri
bir sofra bir yaygı
bir sedir olsun yok mu
yok o da yok iste
iğreti bir yaşayış içinde adam
duvarları yalnızlık yemiş bitirmiş
gökyüzü üstünde yıldızlar daha üstünde
kim örtsün damı duvarları kim koysun yerine
adam bir hiçliğin üstüne uzanmış
kimseler görmez
kil bir torba içinde sabunlar kımıldaşır
sabaha kadar
adam bıktığını anlayınca hiçlikten
gelsin pencere gelsin duvar
gelsin karısı çocukları
ıslak taşlar sabah işleri
adam dükkana döner gene
o gerçek dediğimiz şey ışıl ışıl
yapışık sesler çıkarır şekerlerin üstünde
