bir devletin iktidarının uygulamaya koyduğu politik eylemlerin birbirileri ile olan tutarsızlığıdır.
bir devlet düşünün ki ekonominin iyiye gittiğini savunup, kriterini global krizden etkilenme seviyesi olarak belirlemiş, krizi zengini vurmayıp, alt tabakayı darmadağan edeceği gerçeğini gözardı etmiş, ülke iç huzuru sağlayamayıp, bölünmeye karşı somut çözümler üretememiş, tüm bu iç politikalarını düzene sokamayıp büyük güçlere çemkirmiş ancak halkının bir olağan üstü hal durumunda da vergileri yollara harcadık deme yüzünü bulup*, çemkirdiği ülkelerden acizce yardım almış olsun. seçim zamanında da tüm bu yaşanmış acıları kullanıp halkı manipüle etmiş ve bunu tekrarlamış olsun. çelişkili olan sadece hükümetin içinde bocaladığı bu politik hengâme değil, halkın da bunları görüp statükoya yardım etmesidir.
resmin çözünürlüğü o kadar net ki! biraz daha yakınlaştıralım:
ekeonomi = zayıf => bağımlısı olduğu ekonomik güçlerle aceleci hamlelerle satranç oynamak
ekonomi = zayıf => iyileştirme sürecine girmemek, yolsuzluk yapmak
ekonomi = zayıf => bağımsız ekonomi olma yolunda yanlış politika izlemek
iç politika = azınlık-devlet savaşı => somut çözüm sıkıntısı
iç politika = devlet-ordu savaşı => sonu görünmeyen bir dava
iç politika = mahalle baskısı => kıvılcımı büyütücü, yangın çıkartıcı dini propagandalar
dış politika = çemkirme => bağımlı ekonomi ile kumar oynamak
dış politika = zayıflık => zayıf bir iç politika ile riske girmek
dış politika = zayıf ordu => moralen yıpratılmış, silah gücü açısından eksik ordu ile garip özgüven
sonuç = ekonomik bağımlılığı olan, sınır bölgelerini korumaktan aciz, komşularla sıfır politika gibi ütopik bir siyasal anlayışa sahip, bir türlü sonuç vermeyen dış politik girişimler ve acı çeken halk.
mevcut iktidarın bitişi ile mi bitecek bir politik çıkmazdır, yoksa tanımında dahi "yalan" olan politikanın satılmaya yüz tuttuğu bir kader mahkumluğu mu var bu milletin üzerinde, tartışılabilir. şu bir gerçek ki hiç bir dönemde politikadaki çelişkiler bu kadar halkın gözüne sokularak meydana gelmemişti. devletin gizliliği politikasını yıkmaya çalışan bir hükümetin, yanlışlarının ve çelişkilerinin de bariz bir şekilde açığa çıktığı gerçekliği ile yüzleşmesi de ironik bir durum olsa gerek.
