Aşık olup sevgilinizle, evlenip eşiniz ile kendinizi kandırırsınız. işinizden memnunsanız, ki bu nadiren ve allahın en sevgili kullarının başına gelen bir şeydir, işinizle, değilseniz de kader ve kısmetle kendinizi kandırmaya devam edersiniz. Haliniz vaktiniz ha şöyle yolunda, geçinip gitmekte olduğunuzda da, bir üst bilinç düzeyinde toplum için bir şeyler yapmanız gerektiğine ve yapabileceğinize inanırsınız. Yaşam böyle kendi kendine inanıp inandırmaklarla geçer, ömrün bittiğine inanamazsınız. Şanslıysanız sizden başka kimse, sizin kendinizi kandırdığınızı bilmez, size onlar da inanırlar, güvenirler, hayran olurlar, bel bağlarlar. Şanssızsanız, eninde sonunda kendinizi kandırdığınızın farkına varıp çark edersiniz, inkar edersiniz. Ama üzülmeyin, hoş şeydir; insanın kendini kandırması, olmayacak şeyleri olur sanması, herkesin başına gelenlerden kendisinin kaçabileceğine inanması ve de kendini kandırdığını fark etse de, olmayacak dualara amin demekten vaz geçememesi. yinede amin.
