yavrum adlı türküsü bana aşağıdaki evlat hikayesini anımsatır:
köyün birinde damda incecik gömlek katına kar küreyen oğluna baba seslenir;
baba- oğul üstüne kazak giy üşütüp hasta olacaksın.
oğul- bişey olmaz baba üşümüyorum.
baba eve girip yeni doğmuş torununu karın üstüne bırakır bunu gören oğlu;
oğul-baba napıyorsun? donacak yavrum, eve götür.
baba- benim eşek oğlum sen babasın da ben değil miyim? tatlı hüzün