her ne kadar izleyenlerde büyük bir etki yarattıysa da konusu çok da düşünülmeye gerek olmayan bir konudur. ayrılık gelip çattığında herkes en az acıyla atlatmak istediği için bu dönemi, tüm anıları silinsin istemez mi? önce sevgiliyi hatırlatacak eşyalar konur bir kenara, gözden uzak bir yerlere kaldırmak için. sonra elimiz gidiyorsa fotoğraflarını yakarız. çok teknolojik bir insansak ilk yaptığımız sevgiliyi msnden silip bloklamak, cep telefonunundan smsleri ve numarsını silmek istemektir. ama yapabilir miyiz? o tüm geçmişimizi bir kenara attı diye biz de aynısını yapabilir miyiz? yoksa tam tersi olur da bu anılara tutunarak yaşar, kendimizi daha da mı çok üzeriz onun gittiği günlerde.
filmin yazarları da tam olarak burda güzel bir kurguyla karşımıza çıkmışlar. sizin dilediğiniz ama yapamadığınız şeyi yapan bir firma kurduk. alın size lacuna inc.
son derece sorunlu bir ilişkileri olan joel barish ve clementine kruczynskinin uzun soluklu ilişkileri yeni bitmiştir. bu bitişi isteyen clementine ise hayatında joel e ait hiçbir şey istemediği gibi, aklında da ondan tek bir anı kalmasını istemez ve lacuna ince başvurur. joel lacuna inc'te dönenleri öğrendikten sonra kendince bir intikam duygusuyla " o bunu mu yaptı, aynısını ben de yaparım hih" mantığıyla lacuna inc'e başvurur. fakat bu silme işlemi bu kadar kolay olmaz.
son yıllarda çekilen en güzel aşk filmlerinden biri olan eternal sunshine of the spotless mind'ın bu kadar sevilmesine en etkili olan şeylerden biri, bence herkesin kendinden bir şeyler bulmuş olması. en azından bir ilişkisinin bitiminde keşke onu hiç tanımamış olsaydım, keşke onu kafamdan söküp atabilseydim demesi. ve film bittiğinde de insanların aklında yeni bir soru oluşuyor.
onların yerinde biz olsaydık, hatıralarımızı sildirmek ister miydik?
