bugün dürüst olasım var. her zaman dürüst olmaya çalışıyorum ama tabi ki insan kendisini olduğundan daha iyi göstermeye çalışabiliyor. bugün onu yapmak istemiyorum. içimde bir itirafçı var, tutamıyorum.
insan (buradaki insan benim, yazar kendinden bahsediyor. bu bir genelleme değildir.) ne kadar karşılaştığında, tanıştırıldığında belli etmese de gururunu feci okşayan bir şey bu. eski sevgilinin hayatını birleştirdiği, her şartta birlikte olmayı akdettiği, neredeyse en yakını olan erkekten gizlediği bir sır olmanın verdiği eşşekçe haz da bütün kötü alışkanlıklar gibi. insanı çirkinleştirmesine rağmen hala çok çekici.
aynı şeyin kendin için de geçerli olabilecek olması ise rahatsız edici. tıpkı araba kullanırken daha yeşil ışık yanmadan yola fırlayan yayaya küfredip yaya olunca da aynı şeyi hiç düşünmeden yapmak gibi. ama o kadar masum değil.
