türkiyeyle sevgili olmaktır.. aynen bi sevgili gibi türkiyeyi benimsemektir..
bazen lan orospu sana mı ağlıcam siktir git der kızar , bazen sonunu görüp acıyla gülümser , bazen herşeye rağmen delice özler , bazen ondan gelecek bi haberle onca arkadaşın onca enternasyonelliğin ve onca eğitimin ortasında ağlamak ister , bazen kavuşmak için gün sayar insan..
türkiye hakkında ileri geri konuşan adamlara karşı çıkmayı bırakır.. sevgilisini iyi tanıyan hatalarının farkında olan insan olur.. başkaları konuşurken "hmm haklısın aslında" der.. sonra aldatmış hisseder kendini.. lan ama bi dakka öle de değil diye argümanlarla savunmak ister , iyi de ben seviyorum onu nolursa olsun demek ister ; ama geçtir artık.. artık geçtir o çocukluklar için.. ülkesini açıkyüreklilikle ve bilinçlice eleştiren burslu eğitimli dünya vatandaşı olursunuz yabancılar için siz.. onlar sizin feysbuk listenize , evinize , hatta bazen yatağınıza girerle , dillerini iyi bilir huylarını tanırsınız ama yabancıdır genel adları.. türkiyedekiler de sizi unutmaya başlamıştır.. size bel bağlayan insanlar ya zamanla sizin gelmeyeceğinizi düşünüp sizi "orda" varsayar ne zmaan "buraya" geleceğinizi sorar ya da zaten hiç bulaşmazlar size..
siz bütün o hak hukuk güvenlik can sağlığı esnasında , dibe vurup aynı şeyleri söylersiniz " keşke x yanımda olsaydı lan , o olsaydı yanımda burası cennet olurdu"
cennetse bile orası yabancıdır işte.. dünyadaki bütün paralar birleşse bile, bakkal amca kültürünü, annene selam söle sıcaklığını veremez gibi gelir insana..
tek sorunun vcevabına bağlıdır yurtdışında mutluluğuunuz "bir yabancıyı ne zaman kendinize katar , sizden yaparsınız?"
yoksa ben sağ yabancılar selamet.. ben ülkemde yerinde olmak istenen büyük adam, burda alalade bi yabancıdan ibaret..
