Bir gün, tüm duygular toplanmış ve saklambac oynamaya karar vermişler. Zaman ebe olmuş. Saymaya başlamış. Herkes bir yerlere gitmîş. Sevgi aya ,kötùlük çöplùğe, sabır bir taşn altna, kıskanç bir duvarın arkasna.... En son aşk kalmış. Zaman tam arkasına dönerkn aşk güllerin arasına gizlenmş. . Zaman herkesi sobelemiş. Bir tek aşk kalmış. Kötülük ve kıskançlık bu durumu çekememiş. . . Zaman'a aşk'ın yerini söylemişler ve eline iğne vermişler güllere batırmasnı söylemişler. . Zaman çılgınca batırmaya başlamış o sırada bir feryad. . iğne aşkın gözüne saplanmış. . Bu duruma zaman çok üzülmüş aşka bir söz vermiş. . işte o günden bu güne aşkın gözü kör ilacı da hep zaman olmuş..
