kendini ifade edememenin özü, kendini tanımamaktan geçer.
birkaç sene önce ünversiteden mezun oldum, askerliğimi yaptım ve haliyle iş arama yoluna girdim.
"kendini ifade" etme tecrübesiyle ilk kez bir iş mülakatında karşılaştım. bir bankanın mülakatıydı ve bana sorulan ilk soruydu:
-- bize kendinizden bahsedebilir misiniz?
kendinizden diyordu yani benden... ben... ben... kem küm... ben...
söyleyebildiğim sadece birkaç nesnel şey olabildi. yaşım, okuduğum okullar, bölümüm, nerede yaşadığım, nereli olduğum vesaire...
eve yüzüm kızarık ve sinirli bi' şekilde döndüm. hep içimden tekrarladım eve varıncaya kadar, ben bu kadar mıyım diye. evde aynanın karşısına geçtim ve kendimi kendime anlattım, en ince ayrıntısına dek.
şimdi ben kimim sorusuna rahatlıkla cevap verebiliyorsam, bu ilk tecrübe bana büyük bir deneyim olmuştur.
paylaşmak istedim sevgili yazarlar.
