türklerin, kendine atatürkçü diyenlerin aslında bu düşünceyi ne kadar anladığını, kavradığını göstermiş faşizm. tarihten masallarla büyüyen bu çocuklar, türklerin savaşlardaki insafını, şefkatini dinleyerek büyümüşlerdir. bununla iftihar eder bu çocuklar. ama gel gelelim insafı ve insanlığı gösterme görevi kendi nesillerine geldiğinde, insanlıktan ufacık nasiplenememiş olduklarını görürüz. 40 yıl sonra torunlarına ne diyecek bu gençlik? 'düşmanımız düştü, bi tekme de biz attık' mı? artık türklük bu mu olacak? noldu sizin şu kişiliği mükemmel olan kökeniniz? hani, ermeni soykırımını inkar ediyodunuz? 'türkler insafsız değildir' diyodunuz? noldu la o sözler, he? gerçek bişey varsa eğer, ya bu tarihteki türkler tamamen palavradır ya da türkler yozlaşmış insanlardır.
bunları milletini sevmesinin, gurur duymasının tek sebebi 'mustafa kemal atatürk' olan bi insan olarak söylüyorum. ve eğer, atatürkçülük, türklük buysa, ben ne atatürkçüyüm ne türküm arkadaş. önce insan olmak gelir.
sonuç: entry'nin tamamı okunmadan gelen bi sürü eksi, önyargı, taraf arzusu. hepinizin yüzüne tüküreyim ben. adi köpekler. pkk'dan hiç bi farkınız yok gözümde.
