kim ne derse desin "terörü düşmanlık değil, dostluk bitirir." fikrine inanıyorum, onu savunuyorum.
küçücük çocukların enkaz altında kaldığı bir durumu "işte hak ettikleri buldular, oh olsun." diyecek kadar insanlığımı kaybetmediğimi düşünüyorum ve o duruma gelmemek için dua ediyorum.
elimden geldiği kadar van'a yardımda bulunacağım, sonuçta bildiğim tek şey var; "bir yardımda bulunurken, yardımın yerine ulaşıp ulaşmaması değil, niyet önemli."
ben elimden geleni yapacağım, gerisi karşımdakilere kalmış. insanlığın gerektirdiği şey de bence budur.
