faşizm denilen şey "bebek katillerinden" "öğretmen katillerinden" nefret etmekse ona pek faşizm demezler. kimse burada polonya yahudisinden, ermeni´den, israilliden, filistinliden, fransızdan ,ugandalıdan, kenyalıdan brezilyalıdan, nefret etmekten bahsetmiyor.
sadece benim toprağımda gözü olan ve yatağında uyuyan askeri ağır silahla şehit eden, benim vergimle maaş alan öğretmeni otobüsten indirip kurşuna dizenden, ona yardım ve yataklık edenden , onların ölülerine "cenaze" diye binlerce kişi katılanlardan, benim türkmen bebelerimi yataklarında uyurken her gece 85 -86´lı yıllarda hunharca katledenlerden duyulan bir tiksinti hissi var. bu "his" bu o olaylar olmadan yoktu, bu fiiller bu şahıslar tarafından işlendikten sonra ortaya çıktı. yoksa hiçbir türk, bir fransızdan, sudanlıdan, madagaskarlıdan nefret ediyor mu? hayır. sen siyahsın, beyazsın çekik gözlüsün, diyor mu? hayır. o bahsi geçen azınlık grup o katliamları yapmasaydı, kimse de böyle bir his var mıydı? hayır. e o durumda, insanlarda böyle bir his varsa, onun sebebi insanları haksız yere öldürenlerdedir.
almanlar yahudilerden sırf yahudi oldukları için nefret etmişti, bu düpedüz etnik ayrımcılıktı. ve o işe "faşizm" deniyordu. öyledir, doğrudur. ancak o yahudiler 40bin alman askerini, 25 bin sivili öldürmüş müydü?...hayır. öldürenleri "gerilla gerilla" diye alkışlamış mıydı?...hayır. 24 alman askeri pusuyla hunharca katledildiğinde hannover´de metro´da "gerilla, gerilla" diye türkü çağırmış mıydı o yahudiler?...hayır. tam tersine almanya´nın çok daha ileri gitmesi için çalışıyorlardı.
e buradan faşizm´e nereden ve nasıl giriş yapacağımız konusunda bir fikir sahibi olabiliriz.
