35857.
-
ölmek, uzakta beni bekleyen bir dost gibi geliyor bunca düşmanın arasında.
güneş kadar uzağım dünyadan
bir rüzgar gibi esip geçiyorum şu manzaradan.
yalnızlık gölgem gibi,
kelimeler de işe yaramıyor artık. herkesin sevgisi çıkarın gölgesinde kalmış.
Anlamsızlık...
herşeyde bu var. Anlamsızlık... tersi olması gerkirken...
ben de bir insanım. güvenemeyen ve güvenemediği için de sevemeyen bir insanım.
hayatım bir çarkıfelek gibi, asla iflastan vazgeçmiyor.
etrafında bunca insan varken yalnız olmak, o kadar kişiliksiz ben senin dostunum derken dostsuz olduğunu bilmek,
kıyıya yanaşan gemimden beni bekleyen ölüme gülümsememin sebebidir belki.
mutluluğu üç dakikalık şarkılarda aramak sence de zavallıca değil mi?
Gözlerime acırdım yüreğimden çoki bir kere bile karşısındaki gözlerde sadakat, güven görememişlerdi.
yüreğim hayallerimin mezarlarıyla doluyken gözlerim yaşlarını içeriye akıtıyordu..
mutlu olmak mutlu görünmekten çok farklıydı.
içi çamur dolu altın bir testi olmak gibiydi.
kaderim miydi bu benim?
şarkılar da mutlu etmiyor artık.
notaları sahte sözleriyse yalan,
tek gerçek var o da
yalnızlık...
