yaklaşık iki yıl oldu senden ayrılalı.
ilk defa ayrılalım dediğin zaman çok kolay kabullenmiştim.
zaten anlıyordum biraz biraz uzaklaştığımızı, seziyordum.
bekliyordum yani ayrılmamızı içten içe,
itiraf edemesem de kendime.
sen ayrılalım deyiverince,
bende ayrılalım deyiverdim.
ayrılmak istiyorum zannetmiştim,
sen ayrılmak isteyince.
aslında ben istememişim,
seni mutlu etmek istemişim sadece,
sen istediğin için bende ayrılalım deyivermişim.
seni kendime tercih etmişim aslında.
2 yıl sonra bir cumartesi sabahı bile sen rüyalarımdasın.
şimdi daha iyi anlıyorum seni nasıl sevdiğimi,
her geçen gün daha çok özlüyorum seni.
sensiz geçen her gün için defterime bir çizik daha atıyorum.
zaman her şeye ilaçtır diyor arkadaşlarım.
bence öyle değil.
çünkü deftere attığım her çizgiden sonra;
seni daha çok özlüyor
daha çok ağlıyorum ardından.
daha çok rüyalarımda görüyorum.
iki yıl sonra bile.
