eskilerini yitirmiş bir adamın hıçkırıkları giriyor rüyalarıma. artık üşümeye alışmış bir bekçinin içinin sıcaklığı kadar heyecan veriyor hayatım oyunlarda. kadrajına davetsiz giren misafirin gülümsemesine gülen bir fotoğrafçı gibi yakalamaya çalışıyorum seni anılarımdan.
iki yıldır yazdığım öykünün sonundayım bugün. tekrarlamayı bırakıyorum artık seni içimde.
kalemimdeki kansızlık yüzümü dondurmaya başlıyor. kağıdın parlaklığı gözümü kamaştırırken hayatımın devam edebilmesi için karanlığa ihtiyaç duyuyorum.
sana gel diyemediğim için özür dilerim küçük kız.
ya da sen giderken arkandan sadece üzülmekle yitindiğim için.
bilmiyorsun ama uzun zamandır hastayım, kendimi öldürdüm yastayım.
