iki erkek takılıyorduk koca evde paşa paşa, bir gün okuldan döndüğümüzde abimle annemin 9 ay sonra bize bir kardeş "hediye" edeceğini öğrenene kadar. önce işin ciddiyetini anlayamasak da sonra farkına vardık ki bizimle bir ömür geçirecek küçük bir bebek, kardeşimiz olacaktı.
erkek olmanı istedik önce futbol oynarken artık kaleye geçmek zorunda kalmayacaktım çünkü, abim dans eden robotunu bana vermediğinde abimi el birliği ile dövüp seninle birlikte oynayacaktık robotu ama kötü bir yönü daha vardı kurşun askerlerimi seninle paylaşmak zorunda kalacaktım. belki de en iyisi kız olması diye düşündük.. aylar sonra öğrendik ki evimize bundan böyle küçük bir peri eşlik edecekmiş.
bazen kızıyordum sana annemin canını yakıyordun çünkü, kafamı annemin karnına koyduğumda sen kıpırdadıkça tüm kızgınlığım geçiyordu derken gün geldi çattı gecenin bir yarısı hastaneye koştuk. sarışın minicik bir kız bebek ağlıyordu, babama sordum baba bu kız değil ki bi kere baksana saçları bile benden kısa. öğrendim ki bebeklerin ilk doğduğunda saçları olmazmış, çok şaşırmıştım oysa ben lüle lüle saçları olan doğar doğmaz bana abi diyecek bir kız bebek hayal etmiştim. ilk kez bezin değiştirilirken gördüm seni, kardeşimin pipisi düştü diye saatlerce ağlayan da bendim abicim. oysa kızların pipisi olmazmış bunu da sayende öğrenmiş oldum. o kadar güzel kokuyordun ki abimle yarışıyorduk adeta seninle o gece yatabilmek için. annemden gizli bahçe duvarından atlayıp markete giderdik. en ucuz dondurmadan alırdık para üstü kalsın da gidip küçük kardeşimize çorap alalım diye. belki de bugunkü çorap takıntının temellerini biz attık *
şimdilerde 25'inde kocaman bir genç kızsın benim gözümde hala poposunda bezi koşuşturan kel bebeksin. unutma arkanda her ne olursa olsun 2 tane aslan gibi abin var. biz nefes aldığımız müddetce kimse senin saçının teline zarar veremeyecek abicim.
