Senin baslamadan bitirdiğin şeylerin aynısını yaşa istiyorum. böyle sevip de sevmiyor gibi nasıl gösteriyorsan kendini bana nasıl bunu beceriyorsan sen de yaşa bunları. ne kadar kötü değil mi bir zamanlar en değer verdiğin kızken şu an sadece tartıştığın önemsiz biriyim. kimi seversin kimsin bunu bile bilmiyorum belki de. bir insan kendini bu kadar mı saklar bu kadar mı sevgisini göstermekten korkar bilmiyorum. yaşa işte sen de bu yaşattıklarını yaşa. her ne kadar şu an saçmalıyor olsam da bir insan zamanında sevip de söylemiyorsa çok şey kaybediyordur. ve dengesiz olmayagörsün insanlar arkadaşlarından çekinip de sevdiğiyle iyi geçinmekten utanıp her fırsatta gözünün içinde kendisini görmeye çalışmamalı değil mi? ne yazdım şu an ben de bilmiyorum ama öyle işte kaybettiğimiz zamana yazık. bazen içimden böyle her şeyi kusmak geliyor sonra diyorum ki ne gerek var ne önemi var? değecek mi? ve şimdi halil sezai-yanıma gel'le avunurum ben.
