Mersin'in orta büyüklükteki ilçelerinden olmakla beraber memleketimdir efendim. Tarım bu ilçenin en önemli geçim kaynağıdır. Türkiye'de sofraya gelen ilk erik ve kayısı bu ilçenin ürünüdür. Nüfus olarak ise 40000 civarındadır.
iklim olarak karasal iklim ile akdeniz iklimi arasında geçiş özelliği gösterir. Yazları sıcaklık dayanılmaz derecelere ulaşmaktadır. Öyleki 2010 yılında türkiye'nin en yüksek sıcaklığı burada ölçülmüştür. Kışları ise genelde ılık olmakla beraber toroslardan esen poyrazın kuru soğuk etkisi dayanılmazdır. Denize kıyısı yoktur ancak uzaklığı karayolu ile 1 saat civarındadır. Nem oranı her yıl giderek artmaktadır. Sıcaklık da giderek dayanılmaz hale gelmektedir. Ancak bu kendine özgü iklimi bu şehirde aklınıza gelebilecek her meyve ve sebzenin yetişmesine olanak sağlamaktadır. Fındık ve portakalın bir arada yetişebildiği bir coğrafya düşünün işte orası mut...
Torosların güneye bakan tarafında göksu nehrinin iki büyük kolunun birleştiği yerde kurulmuştur. Yer şekilleri bakımından oldukça dağlıktır. Son dönemlerde yamaç paraşütü de yapılmaya başlanmıştır. Bu engebeli arazi aynı zamanda yaz sıcaklarından kurtulmak için ise bir ilaçtır. Zira şehir merkezine hemen yarım saat uzaklıkta bulunan yüksek yaylalar adeta bir doğa harikası olmakla beraber tatlı bir serinliğe sahiptirler.
Halkı genelde yörük kökenlidir. Hala bu özelliği devam ettiren, göçebeleri görmek de mümkündür. Genel anlamda fakir bir ilçedir halk ancak bu fakirlik istanbul'da yaşayan bir insana göre fakirliktir. Zira insanları ufak şeylerle mutlu olmayı bilen, lüks diye bir terime sahip olmayan insanlardır. Ben memleketime gidip de bu insanları gördüğümde hep duygulanmışımdır. insanlarının özellikle köylerde yaşayan kesimi eğitimsizdir ancak eğitime çok önem vermektedirler. Eğitim alanında adı duyulmamış olsa da memleketi mut olan ama mut'ta okumamış çok başarılı bir çok genç arkadaş vardır. Burada aynı zamaanda ne işe yaradığını bilmediğim bir de yüksek okul var. Burayı tercih edecek varsa sosyal hayat falan beklemesinler. Öğrenci yurdu yok sanırım. Hayat şu an yaşadığım Ankara'ya göre bedavadır. Bütün akdenizde olduğu gibi organik ürünler ve temiz hava insan yaşamını uzatan cinstendir. batırık bir erkek olarak çok sevdiğim ve evden uzak olduğum zamanlarda kendim için yapabildiğim en güzel yiyeceklerindendir.
En büyük sorunu bir türlü gelişip büyüyememesidir. Ancak son dönemde özellikle tarımda ortaya konan yenilikler, halkın bilinçlenmesi ve devletin tarımsal projelere verdiği destekle zenginleşme eğilimi göstermektedir. Bu şehirde sanayi gelişemez ancak tarımda yeterli bilinç sağlanırsa halk çok daha zenginleşebilir. Son dönemde zeytin yetiştiriciliği de çok gelişmiştir. Zeytine dayalı sanayinin daha da gelişmesi beklenmektedir.
Velhasıl kelam mut küçük, fakir ama doğal bir şehir tam bir anadolu ilçesidir. Geldiğim, doğduğum yerdir. Ara ara doğuştan mutluyum esprisine de konu olan memleketimdir.
