Çok değil geçen sene ocak aylarında ingiltere'de coventry üniversitesindeydim. ailem yüklüce para veriyordu ki okulun daha hazırlığında bırakıp dönmek zorunda kaldım.
okulda bir sürü arap vardı. çoğu da libyalıydı. bir kaç tane libyalı öğrencinin yakasında düz yeşil rozet vardı.
Daha latin alfabesine entegre olamamış bu öğrenciler, ingiltere standartlarında ingilizce eğitimde nasıl başarı sağlayabilirdi?
daha doğrusu nasıl okula alınmıştı?
tabi ki parayla. ilerleyen zamanlarda bir kaçıyla muhabbet ederken okula nasıl kabul edilmeye geldi konu.
azizim adamlar çatır çatur bursla gelmişlerdi. bir kuruş ödemeden. sanırım kalacak yerlerinin parası bile ödenmişti.
aralarında o kadar süzme salak öğrenciler vardı ki, hocayı çıldırtır size de lanet ettirirdi orda okuduğunuzda. lan çok gücüme giderdi.
iyi notlar getirirdim. yine de ben kendi imkanlarımız yetersizliğinden ilk dönemin sonunda ayrılmak zorunda kaldıydım.
şimdi cidden anlamıyorum. bu insanlar nasıl bir senede kindar oldu. nasıl bu rahatlık varken, sanki yıllardır işkence altında yaşıyorlarmış gibi adamın cılkını çıkardılar
