senelerden bir sene. yaşım 18 felan *. annemle alışverişe çıktık ki ben bayılırım bu duruma. annem bana çok yakışan bir şeyi dayanamaz alırdı çünkü, canım. ama bu beni rezil edebileceği ve hatta ettiği gerçeğini değiştirmiyor, pis.
bir mağazaya girdik bir alışveriş merkezinde, izmirde. oraya o ara bir kaç kere gitmiştim, genç bir çocuk çalışıyor ne zaman gitsem etrafımda dönüyordu. ben de pek beğendim zaten kendisini, bir şey almıcak olsam bile girip çıkıyorum mağazaya.
her neyse annemle o mağazaya da girdik tabii. ben bi o pantolonu deniyorum bir o ceketi. 5-6 parça şey beğendim annem de gaza geldi hepsini alıcam, beğenirken de annem bana ismimle seslenmiş, o malumunuz çocuk da ismimi duymuş bütün mağazada ismim çınlıyor sesleniyor peşimde dolanıyor ay benim de nasıl hoşuma gidiyor. çok fena kesişiyoruz cilveleşiyoruz çocuklar derken annem...
-abisi şu kazak çok yakıştı değil mi kızıma, mavisi de var mı bunun?
yemin ediyorum ikimiz de donduk kaldık birbirimize bakarak. sanki gerçek çaaat diye vuruldu yüzümüze, hani durun siz kardeşsiniz evlenemezsiniz! diye çıksa biri farklı etki yaratmazdı...
