baharı hissedemediğim,
kaygımı salamadığım dünyam,
yorgun sözleri süzüp elime ,
taş atıp, vurduğum sokaklar elveda.
yamaçlarında yüzdüğüm seyhanım,
kavgasında büyüdüğüm mahallem, elveda
okey taşlarının, tavla zarlarının,
müzik fonu oluşturduğu her insan
gözlerimi yaşartan şerefsiz,
ve dudaklarımda dans ettiğim sevgilim elveda.,
büstünü parçalayıp insanlığın
samimi gülüşleri savurdan dudak
ve yol geçen hanına dönüşen
bu sanat, bu edebiyat elveda
güneş, güneş yakalanacaksa eğer
sana söz veriyorum
kopartıp her bir ışının,
her bir rengini sunacağım sana.
ve şuna inanki sevgilim şuna inan,
diyeceğim merhaba... *
