salak bir yazardır. yine de dışlanmamalıdır... o da insan sayılır ne de olsa bazı yönlerden. empati kurulmalı, sempatiyle yaklaşılmalı hayata kazandırılmaya çalışılmalıdır. ensesine kesme vurulmalı, taşşağına biber sürülmelidir gerekirse.
kardeşim canım, yapma, değmez. evet sevgilin başka bir adamın, bir yabancının seninkinden daha uzun, seninkinden katmer katmer daha kalın, seninkinden -türkiye fiziki kabartma haritasına taş çıkartacak ölçüde- daha damarlı yarrağını cork cork emmiş olabilir evet... ama yine de intihar etmeye değmez.
"aşkım" dediğin, "yarim" dediğin, zaman zaman cıvıyıp "aşgubellam" dediğin o körpecik kız, o aşşağılık adamın kaslı kolları, şişkin göğüs kasları arasına alınıp domine edilmiş, kızın tüm tersanelerine girilmiş, darma duman edilip pestili çıkarılmış, insana yaraşmayacak şekilde hayvanlar gibi düzülmüş ter içinde bırakılmış olabilir evet... fahat yine de intihar etmen için bir sebep mi bu allah aşkına, lütfen yapma!
hatta ve hatta o lanet olası piç, hayatının aşkı olarak tanımladığın insanı anal seksin en iğrenç versiyonlarıyla hoplatıp, amuda kaldırmış, ters yatırıp düz sikmiş, ebru şallı'nın pilates hareketlerine benzer gubidik pozisyonlarda orgazm eylemiş ve bu uzun seks maratonun ardından sevgilinin tam kıçında patlayacakken telaşla babafingoyu çıkarıp kızcağızın ay yüzüne boşalarak yavrucağın suratını döl revan içinde bırakmış olabilir evet... lakin yine de intihar etmeye değmez. yapma!
