erkeğin sevgilisi olsa vay koçum helal olsun sana denir ama kızın sevgilisi olsa diken üstünde gezer 'acaba birisi görecek mi?, görse ne der? niye bana öyle bakıyorlar'gibi sorular nedeniyle kasılır kalır, rahat olmaz hiçbir zaman. namusun ana simgesidir. toplum, aile gelenekler yargılar durur.ağır olması gereken taraftır. erkek içer içer kızın kapısına dayanır söyler onu sevdiğini ama kız için aynı durum geçerli değildir. 'acaba bu adam beni seviyor mu?yoksa kullanmak mı istiyor?bu adama ne kadar güvenebilirim'gibi sorular içini kemirir bir ilişkide. sevse söylese hafif olur söylemese kasıntı, kendini beğenmiş. ağır sorumluluk altındadır. ilişkisi , evliliği kötü gitse hep suçlu olan taraftır 'gitti hayırsızın, vefasızın birini seçti ona vardı' derler. ama erkek sorumsuz da olsa sıyrılır işin içinden. şiddete , tacize maruz kalır. 'kadının sırtından sopayı eksik etmeyeceksin' derler. 'kısa etek giydi davetiye çıkardı buna adamcağız(!) naaapsın' derler.aldatılsa da suçludur. 'kendine bakmadı, kocasını elin kadınına kaptırdı' derler.yani hep suçu, hep suçlu... kafasındaki saç üstünden siyaset yaparlar. bir yaşa geldi mi kız evde kalır çünkü ya huysuz ya çirkindir. ama erkek öyle olmaz.evlense bir de dışarda çalışıyorsa her daim evin içinden sorumludur. hem evi hem işi bir arada yürütmek zorundadır bir de kocası öküzse tükenir, tükenir, tükenir...
yani yüz kere düşünülüp konuşulması gereken durumdur. vazgeç bu sevdadan. hele de türkiye'de...
