tek bir umut bırakacaktık hiç giymediğimiz pantolonun cebine ve bütün umutlar tükendiğinde. bir gece ansızın arıyacaktım ben seni, biriktirdiğimiz bütün parayı alıp, zaovantenao'ya gidecektik... ben bir gece ansızın aradım da seni, sen açmadın telefonu... bir hayal daha eskittim ben. çin'den mi getirniştik ki bütün hayallerimizi, her depremde yıkılıyor.
