yaşamak için mantıklı sebepler bulmaktan daha zordur aslında.
ancak, mantıken bakarsak hayatın bize yarın neler getireceğini asla bilemeyiz. o halde, bugün kötü bir olay yaşamadıysak yarın yaşamayacağız demek değildir. ve bugün kötü olay yaşamadık diye kendimizi öldürmüyorsak, hayatın herşeyine hazırlıklı olduğumuz anlamına gelir bu.
başımıza gerçekten katlanması çok güç bir hadise geldiğinde biz bunu kaldıramadığımız için ölümü tercih edersek hayatın bize attığı toplam kazıklardan bile daha fazla bir kazık hayata atmış oluruz. çünkü resmen onun iyi gününde yanında olup, kötü gününde onu terk etmiş oluruz.
ayriyetten;
buna en güzel cevabı bir yengeç burcu verebilir. zira kendileri yaşamlarındaki çoğu olayı intihar etmek için yeterli bir sebep olarak görürler.
tanıdığım bir yengeç çifti, kuşları öldüğü için antidepresana başlamışlardı. fazla söze gerek kalmıyor sanırım.
