"Müessese" kelimesinin, kar amacıyla kurulmuş şirketler için de kullanıyor olması bir tesadüf değildir. Şöyle ki,
Şirketler, birden fazla kişiyle kurulur;bu kural evlilikte iki kişiyle sabitlendirilmiştir ve bir de bunların biri kadın -müessesede "karı" olarak geçer- diğeri ise erkek -müessesede "koca" olarak geçer- olmak zorundadır.
Şirketlerin öncelikle -kuruluş amacı ve sermayesine göre - bir dükkanı, ofisi, mağazası, imalathanesi v.b işyeri olur. Evlilikte de böyle bir yere ihtiyaç vardır ama şirketler gibi değişken değil "ev" tanımıyla standarttır.
Şirketler sürekli gelişme ve kar hedeflidir; evliler de para kazanıp, çocuk doğurarak büyürler. Ev, araba, yazlık, seyahat, eğlence v.b kalemlere para aktarımı yapılırken doğan çocuklara da -gelirle orantılı olarak- eğitim ve gelişim harcamaları yapılır.
Şirketler türlerine göre ortaklıklar ve işletim sistemlerine tabidir. Evliliklerin çoğunda ise bu şirket türlerinden "komandit" şirket işleyişi benimsenmiştir: komandit şirketlerde komandite ve komanditer olmak üzere iki tip ortak vardır. komandite ortak mal varlığıyla sorumlu iken komanditer ortaklar sadece sermaye olarak koydukları hisse kadar sorumludurlar.
evlilikte bütün borçları üstlenmek zorunda kalan "koca" ile sorumluluğu çocukları doğurmak ve büyütmekle sınırlı olan "karı" vardır. Evin kirası ödenmemişse, elektriği suyu v.s yatmamışsa, evde yiyecek pek bir şey yoksa, evde -kadına göre- "eksik" olan bir eşya alınamamışsa, dışarı yemeğe veya eğlenceye gidilemiyorsa, tatillerde bayramlarda gezilemiyorsa, giyim-kuşam işleri istenildiği gibi olmuyorsa ... bunun sorumlusu "koca" sıfatındaki kişidedir ve bundan dolayı da hem kadın hem de sülalesi tarafından sert bir şekilde uyarılmayı haketmiştir.
şirketlerin ortakları, işlerin umdukları gibi gitmediğini düşünerek şirketi fesh edebilirler; "karı-koca"lar da boşanabilirler.
şirket ortakları öncelikle koydukları sermayeleri, sonra da -varsa- kârı, demirbaşları v.s paylaşırlar. Evliler de önce çocukları sonra ev araba , daha sonra da eşyaları paylaşırlar.
Şirketlerde ortaklar, birbirlerini severler sayarlar, değer verirler; zaten iyi geçinemeyecekleri kişilerle de ortaklığa girmezler. Evlilikler de aynen bu düşüncelerle kurulur ve devam eder. Ama , Şirketlerde Bazı ortaklar uyanık çıkar, diğerini kazıklayıp durur. kazıklanan ortak ise durumun farkında olmadan senelerce mutlu bir şekilde müesseseye "gidip gelir" ki, Evliliğin bir müessese değil de sevgi ve aşkın doğurduğu bir birliktelik zanneden "ortak" da aynen o durumdadır.
