uzun yıllar ayakkabıdan yana yüzüm gülmedi. ortaokuldayken ayaklarımın çok büyük olduğunu düşünürdüm ayağıma küçük gelen ayakkabılarımı değiştirmezdim parmaklarımı sıkar giyerdim ama sonra dayanılmaz hale geldi ve yenisini aldık bayramda.
öyle kalitesiz bir ayakkabıymış ki hemencecik tam başparmağımın olduğu kısımda minicik bi delik oluştu. anneme yenisini alalım dedim almadı, çok utanıyordum onla okula gitmeye hergün evden çıkmadan minik bir uhu damlasıyla yapıştırıyordum ama ilk ders açılıyordu hemen. 3-5 ay sonra okullar tatil olsa da lise 1. sınıfta da onu giymek zorunda kaldım. aslında babamın maddi durumu iyiydi ama sevmezdi harcamayı.
lise 2. sınıfa başlarken arkadaşımla gittik biriktirdiğimiz parayla ayakkabı aldık minik topuklu lacivert ikimizinkisi de aynı. ama 2 ay sonra "ben bu okulda okursam kazanamam" dedim ağladım sızladım babam ben, evin yakınındaki koleje yazdırdı. servis parası olmayacaktı ve öğle araları eve gidecektim pazarlığım bu şekildeydi böylece okul ucuza gelmiş olacaktı. neyse gittim okula kızların ayağında ucu püsküllü bi ayakkabı, hepsinde ama. bendeyse hanım kız ayakkabısı utandım. babama ağladım sızladım. iş çıkışımda gel alalım dedi. gittik pasaja onlara benzer bi ayakkabı vardı 10 lira erkek ayakkabısına benziyordu, mecbur onu aldım. başkasını almam dedi babam.
sonra birgün beden eğitimi dersinde üst değişirken kızın teki yerdeki ayakkabıma vurdu bi tane "bu kimin yaaa" dedi gerzek. "benim" dedim sessizce. ciddi çok uyduruk ayakkabıydı. neyse bigün alışveriş merkezinde gezerken bunların ayağındaki ayakkabıdan gördüm koştum baktım etiketine gözlerim ayrıldı 100 milyon. adı da benim yıllarca "corcuk" dediğim "george hook" :D:D.
bir sonraki sene daha azimle para biriktirdim ve 54 milyona aldım ayakkabı. şimdi düşünüyorum o da uydurukmuş ama eskisinden daha iyiydi.
bugüne gelirsek; ayakkabı sayımı bilmiyorum o kadar çok. her biri markalı en ucuzu 100 tl *
ama herkesin güzel bir çift ayakkabısı olması dileğiyle...
