bu yaz tatilimden sonra bazı işlerimden dolayı bandırma'ya giderken bizim evin ilk arabası emektar şahin'le ortalama 100-120 km'ye yakın bir hızla gidiyordum.tabi araba da şimdiki şahinler gibi modifiye kelimesinin m si yok.yol da o kadar düzgün değil ön süspansüyonun sürekli aşağı-yukarı yaptığını hissediyorum ama buna aldırmadım.herneyse kimi arabalar yavaş kalıyordu bana göre artık nereden geliyorsa normalde böyle bir sürücü değilimdir,önüme geleni solluyordum.diyorum böyle gidersek sonumuz nasıl olacak belli değil.
neyse bir iki tır çıktı onları da geçtim ardından hızımı almış giderken bir anda bir kamyon sanırsam yüklü taş,çakıl vardı.arkasına ortalama 60 la falan gidiyordu,neyse bir süre geçemedim çünkü trafik vardı.aracın sarsıldığını hissettim biraz yavaşladım çünkü yol biraz bozuktu.kamyonla fark açıldı.sonra yol düzelince asılım 5. vitese dayanıp yolun boş olduğunu hisssetip bastım,kamyonun arkasına yaklaşırken 100 le geliyorum.aşağı yukarı 20 metre falan kaldı.kamyondan birşey düştüğünü gördüm.kamyonda hızlanmıştıki demirde yolumun üstünde sekiyordu.,bana çarpacağını hissediyorum ama ne frene basıp yavaşlıyorum ne de yön değiştiriyorum,hızım o demiri camdan içeri alacak kadar yeterli ve demirden gözümü ayırmıyorum.bir anda demirin yok olduğunu hissettim o anda demir benim tarafımdaki ön cama çarptı ve çok şükür ön camlar biraz kalınki cam kırılmadı ve ben burada yazabiliyorum.
kıssadan hisse:* aşırı hız yapmayın ve asla yurdumun kamyonları arkasına yaklaşmadan geçip gidin ya da yavaşlayın o gitsin.
