bir çeşit toplu taşıma aracı olan domuşlardaki vazgeçilmez kişilerdir.
şoför abi: kendisi kısa boylu ve hafif kilolu döşü kıllı bir abimizdir. genelde dolmuşu kapasitesinin iki katı kadar kadar doldurabilen bir yeteneği vardır.
muavin: ota boka öğrenci kimliği soran matematik dehası olmasına rağmen, işine gelmeyince para üstü ödeme özürlüsü olan kişilerdir. yer gelir dolmuşun şoförü de olurlar.
çok konuşan teyze: yanında, ötesinde berisinde bir canlı görmeyedursun bu teyzelerin, akraba çıkarlar yarım saatlik yolculukta. gelininden başlar oradan torunun okuluna falan bi yerden annenin köylüsü falan çıkar.
her işe karışan dayı: genelde asker ya da polis emeklisi olan dayılardır. şoförün arka koltuk şubesidir. arkadaki boşluğu organize eder hep. genç bayanlara yer bulmayı devlet meselesi yapmıştır.
avcı ergen: lisede okuyan, gömlek dışarda, saçlar jöleli kravatı zaten yok diyeceğimiz kulağında mp3 olan ve iki kişilik koltukta tek başına oturup yanına güzel bir kızın* oturması beklerler; ama hep dayı ya da teyze oturur yanlarına.
uykucu: bunlar zaten tam bir oyuncudur. en fazla bir saatlik yolculukta kimseye yer vermemek için çok derin uyuyor numarası yaparlr. ama kimse yemez bunu bileler.
