kulüpler binasının konferans salonunda, şiir kulübü olarak şiir gecesi tertip etmekteyiz... Danısman hocamız açılış konuşması yaptıktan sonra tamamının öğrenci olduğu dinleyicilerin karşısında, tam da sahnenin ortasında sandalyede oturuyor... Yetmiyor bir de bacak bacak üstüne atıyor... Dinleyiciler ve şiir okuyacaklar şaşkın... Hayatlarında ilk defa görmüşler böyle bir olayı...
aynı gece ben de şiir okudum.. Bir kısmını eksik okumuşum... Aynı hoca hala sahnedeyken eksik okuduğum için beni dakikalrca azarladı. Çok bilinen bir şiir de değil, yani dinleyicilerin hiç biri benim eksik okuduğumun farkında değil... Yani değildi, bizim mal hocamız çaktırana kadar... Sen danışman hocamızsın, biz orada seni temsil ediyoruz.. Kibir bu değildir de nedir... Hey dangalak... Bak yine sinirlerim bozuldu...
