benim çok sevdiğim ve uğruna canımı feda edebileceğim devletimin adalet sistemine artık güvenim neredeyse sıfıra inmiş durumdadır. bu ülkede nezaman ki avrupa insan hakları mahkemesine gidilmeden devletimin hukukçuları sorunları adil bir şekilde çözebilirler, işte ozaman tekrar güvenim artar ama artık neredeyse sıfır!!!
yani şimdi "hepimiz hrant'ız, hepimiz ermeniyiz" demenin neresi yanlıştır? sorarım size. ben açıkcası gülüyorum. devletimin hukuksal yapısına bakıp bakıp gülüyorum. hadi tamam açtınız diyelim soruşturmayı, yahu kardeşim kimi soruşturuyosunuz? ogün orda 100.000'ler yürüdü. kendine aydın diyen 5-10 tane kokuşmuş düşünceli insanın söylediklerine dayanarak bunlar yapılmamalı. benim milletim bunu haketmiyor yada siz orda olmayı haketmiyorsunuz.
bu sloganın ne anlama geldiği açıkca bellidir, şimdi burda bunu anlatma çabası içerisine girmeyeceğim. empati başlığına bakarsanız anlarsınız ne demek istediğimi!!! yani merak etmemek elde değil. tekrar soruyorum. bu dava kime karşı? ben söyleyeyim. eğer bu dava açılırsa, türk devleti kendi milletine dava açmış olur ki bu durum bana gülmem için bir bahane daha vermiş olur. tamamen saçmalıktır. başka bişey değildir.
milliyetçiliğin de bir sınırı vardır. devletin hukuksal organları böyle birşey yaptıkları taktirde milliyetçilik değil, milliyetçilikten çok ırkçılık yapmış olurlar. bunu iyi idrak etmeleri gerekir. ırkçıları yargılayalım derken kardeşi kardeşe düşürecekler. ayıptır, gülünçtür ve en önemlisi cumhuriyet savcılığı gibi bir yüksek kademeli devlet kuruluşuna yakışmamaktadır.
