Hayat çok tuhaf.Bizi nereye sürüklüyorsa oraya gidiyoruz hiç sorgulamadan. Doğuyoruz, zamanla sorumluluklarımız oluyor. Büyüyoruz, büyüdükçe sorumluluklarımız artıyor. Günümüz geliyor ölüyoruz, ölüm tüm o sorumlulukları beraberinde götürüyor. Tamam buraya kadar her şeye eyvallah. Ama neden hayata ayak uydurmak zorundayız. Bu söylemim anarşist bir anlamda anlaşılmasın.Hayat niye bize ayak uydurmasın,bunu yapabiliriz. Sadece hayatı biraz sorgulamak amacım.
(sabah uyandım, yemek yedim, dişlerimi fırçaladım,üstümü giyindim,parfüm sıktım,ayakkabılar,otobüs bekledim,metroda müzik dinledim,indim yürüdüm biraz,derse girdim,yemek yedim,derse girdim,dersten çıktım,zamanı öldürecek bişeyler yaptım çok eğlenmesem de , metroya bindim,otobüs bekledim,eve geldim , yemek yedim, nete girdim,uyudum.) x 7969 = BEN
evet hesapladım bugün hayattaki 7969. günüm. Bu saydıklarım arasında ufak tefek şeyler değişebilir sıkıntı değil. Ama geneli aynı,sıradan. işte bu film, bu yazıları yazarken gerçek anlamda hayatın anlamını anlamamı sağladı.
Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer,dünya kocoman bir toprak parçası,Sadece kızılay/beşevler'den ibaret değil. Para her kilidin anahtarı değil,sevgi parasız gerçekleşen bir durum.
Filmdeki karakterin yaşına daha bir senem var , seneye yani 2012 de into the wild neden olmasın.
