önceleri güzel bir ilişkiniz vardır, sevgilinizle geçirdiğiniz her dakika ömrünüze ömür katıyor, onsuz kalabilme ihtimali bile uykularınızı kaçırıyordur ama zamanla ilişkiniz sıradanlaşır, monotonlaşır. artık ne beraber film izlemek veriyordur ne de öpüşmek ve nihayet bir gün ayrılmaya karar verirsiniz ve sevgilinize konuşmanız gereken şeyler olduğunu söyler ve starbucks'ta buluşursunuz. sevgiliniz her zamanki sıcaklığıyla karşılar ve "neymiş aşkım bu çok önemli olan konu" der. sizin başta kelimeler boğazınıza düğümlense de "aşkım ben artık yapamıyorum, sen çok değerlisin sorun sende değil bende, artık tat alamıyorum, ayrılıyorum" dersiniz. sevgilinizin sesi titrer gözleri buğulanır "ama" der başka bir şey diyemez, siz ise ellerini tutarsınız "eğer istersen benim arkadaşım var ece, güzel kızdır sana ayarlarım" dersiniz ve iphone'unuzdan ece'nin resimlerini gösterirsiniz, sevgiliniz kızı beğenirse, ece'ye ayarlamak için girişimlere başlarsınız.
