dolmuş şehrimizde yeniydi. millet daha alışmadığından ayakta yolcu olmuyordu. bir gün dolmuş beklerken şaziye de geldi. pek yüz vermeden beklemeye başladı. murtaza nereye lan böyle der gibi baktı ama kız yüzünü çevirdi. dolmuşa bindiler, yarısı doluydu. şaziyenin yanına oturmadı, arkadada bir yere oturdu. içinden hala aynı şeyi tekrar ediyordu- nereye gidiyor lan bu?- çarşıya gelince şaziye müsait bir yerde inmek istedi, inmek istediği yer müsait dolmayınca şöför biraz ilerde indirdi. murtaza da peşinden indi. muratza takip etmeye karar vermişti. ona yüz vermeyen, liseli gençlerle fingirdeşen, murtazanın varlığından rahatsız olduğunu belli eden, güzel bir ablaya sahip şaziyeyi takip edecekti. bildiğin maldı işte, su katılmamış öküz. takip edince ne olacaktıki? şaziyenin yiyişmesini izleyip hayal mi kuracaktı, ya da erkek arkadaşlarıyla buluşmayıp kızlarla gezdiğini görse mutlu mu olacaktı? murtaza artık çok bilinmeyenli bir denklemin içindeydi ve matematiği o kadarda iyi değildi.
