ortaokul yıllarında bir çocuk adı: murtaza. murtaza içine kapanık, dersten başka bir şey düşünmeyen bir çocuktu. futbol oynamasa da dersten yarım saat önce gelir okulda top oynayan arkadaşlarını izlerdi. sınıfta herkesle konuşur şakalaşırdı. sınıf arkadaşlarıyla okul dışında da görüşüp gezerlerdi. ama murtazanın zaafları vardı. gazetelerin arka sayfa güzellerini kesep bir defterde toplardı. bir nevi koleksiyonerdi. haftada bir iki kez bakar iç geçirirdi. şimdi bu çıtırları hangi pezevenk düdüklüyor diye düşünürdü hep. bir de komşu kızı şaziye. ah şaziye ah. yaktı çocuğun başını. murtaza buna anadan doğma aşıktı. kızın ablasıda fena değildi ama şaziyeye tutulmuştu bir kere. boş zamanlarında şaziyeye asılır ona sarkıntılık yapardı. ama şaziye liseli gençlerle takılır, murtazaya yüz vermezdi.
