öncelikle bu yazı eğlence amacıyla yazılmıştır, gülerek okuyunuz efendim.
geçen gün yine bir sefere çıktım, tam surları yıkmış, askerleri kılıçtan geçirmiş, kralı kovalarken bizim köylünün biri tarlada buğdayının bitmesini fırsat bilerek kadın köylünün birini ormana çekiyor.
hemen savaşı yarıda kesip oraya el attım, dedim noluyor mesai ne ara bitti daha oduna gideceksin, bizim köylü birden sert çıktı:
'yaptığım evde daha bir kere bile kalmadım, soyum yürümüyor' dedi.
ben tam hak verecekken askerlerim hain bir pusuyla bozguna uğradı, saldırdığım ülkenin dostu desteğe gelmiş askerlerimi birer birer öldürüyordu.
hemen geri çektim askerlerimi, oradan bir kaç hocayı yüzlerine okusun üflesin diye yolladım. ancak o kadar sinirlendim ki, bu bizim köylüyü karısının gözü önünde kurtlara yedirdim.
kadınada fare yardımıyla zorla izlettirdim, kadın diz çökmüş bana yalvarıyordu sonra onuda bir öküzün altında ezdirdim.
bunu köylünün komşusu altın aramaya çıkarken görmüş diğer köylülere haber etti, hepsi isyan ettiler, neden bizimde düzenli bir hayatımız, bayramda elimizi öpecek çocuğumuz yok dediler.
hocanın okuyup, üflemesiyle kendine gelen süvarimin verdiği mutlulukla köylülerle bir antlaşma imzaladık.
o gün bugündür sabah 8 akşam 5 çalışan köylülerin tarlada, taşta ve odunda daha verimli olduklarını gözlemledim.
