hayatın her alanında karşınıza çıkması muhtemel , amacının ne olduğu tam olarak anlaşılamamış ve insana her daim ''neden ben?'' sorusunu sorduran insanların tümüdür. kısaca dii demek yeterlidir
çarşıda pazarda yürürsünüz. efendi gibi yolunuzda gitmektesinizdir. yanındaki labunya ile konuşmakta olan ve asla ama asla önüne bakmadan yürüyen dii gelir size köser! durup dururken gelen bu anten bozması insana saydırmak , belki de ağzının ortasına silleyi çakmak gelir içinizden... toplumsal yaşamın bir gereği olarak , sesinizi çıkarmazsınız ve medeni bir insan olarak en azından bir özür beklersiniz. yalnız dii ayağa kalkar kalkmaz size ''önüne baksana lan hödük!'' der. suç ondadır ama bunu refleks olarak söyler. çünkü dayak ister... kaşınır sırtı , ağız çevresi , burununun o ana kadar düz olan kısımları... içinizden bir ''ulaaaaaaaan!!!'' çekersiniz , ondan sonra ''ne diyorsun sen kardeşim! hem suçlusun hem güçlü! adam bir özür diler! ayrıca hödük ne lan gavat! gel lan buraya!'' dersiniz dalarsınız... artık dövdünüz dövemediniz o sizin becerinize bağlıdır. ama bu dii lerin de bir de karşılık veren tiplerine denk geldiyseniz kavganın daha zevkli geçeceği kesindir...
dii her yerdedir. peşinizi bırakmaz. o kutup ayısı , siz de bulunduğunuz şehrin çölde kalmış bedevi şubesisinizdir. her daim gelip size denk getirir kendisini , pisliğini...
otobüstesinizdir. otobüs ağır ağır yol almaktan olup , her zaman olduğu gibi siz oksijensiz solunum yapmaktasınızdır. içerisi istiflenmiş olup , kaptan hala ''sağlı sollu yanaşalım... bıdııııııııı bıdııııııııı'' demektedir. kafalar bozuktur ve ineceğiniz durağın gelmesini şiddetle istemekte ve beklemektesinizdir. yani ruh haliniz tam birisine dalmaya elverişlidir... derkeeeeeen , birisi arkadan yaslar! o ne lan! kim bu der bakarsınız. arkanızda bir adam! kutup ayısı gelmiştir artık... biraz ilerlersiniz , o da gelir. illa bulaşacak! olmaz... sonra bir de sizin kafanızın üstünden kolunu uzatır , dirsek kafanızın üstünde kalır. dirseği de yedim mi tam olur artık! bir de yaslama derecesini artırınca kayış kopmaya yaklaşır! ''ulan allahından bulsun! bulaşmayacağım! bulaşmayacağııııııım!'' der dişinizi sıkarsınız. koltuğun arkasından tutup yola devam edersiniz. etrafınızda yaşlılar falan da vardır o anda... derken önünde ayakta dikildiğiniz oturan şahış kalkar. siz o anda kurtulabilme ihtimalini ele geçirmişsinizdir ama ortamda bulunan yaşlı teyzeye yerinizi verirsiniz. beklersiniz ki o gelsin otursun! hooooooooooooop! arkadaki yaslamacı sizi itekleyerek uyanıklık yapıp oraya oturur! kayış kopmuştur artık! ''sen ne yapıyon lan dallama!'' deyip yakayı toplar , kafayı gömdüğünüz gibi otobüsün camına yapıştırırsınız labunyayı...
o andaki rahatlama anlatılmaz , yaşanır...
labunyalar her yerde. diiler her yerde.
sabır allahım sabır!!!
