çok klişe bir cümle esasında. ama çok da doğru. insan gariptir. dost falan da zannetsen kimini, işine gelmeyince kazık atar hepsi. anlatırsın anlamaz bazen. kitap öyle değildir. ne kadar benziyoruz dersin. o da aynını hissetmiş dersin. yalnız değilim dersin. yağmurlu günde gel iki dolaşalım oturup çay içelim bir yerde dersin, gelir. sen kazık atarsın bazen, uzun süre yüzüne bakmazsın. ama tekrar eline aldığında eski tadı verir. değişmez samimiyeti..
