an itibariyle olmuş bitmiş ve bitişinin üzerinden iki buçuk saat geçmiş olan sınavdır.
ilk 135 dakika boyunca sınavdan çıkmanın yasak olması sebebiyle, 105 dakika boyunca soru kitapçığının bulduğum bütün boş yerlerini kara kalem çalışmasıyla doldurduğum sınavda, durmadan kıpırdanarak hem önümdeki hem de arkamdaki zavallı insanları rahatsız etmekle kalmadım, aynı zamanda tüm gözetmenleri de sınav boyunca kopya çekecekmiş de çekemiyormuş gibi davranarak deli ettim.
135 dakika boyunca kıpırmadan oturamıyormuşum ve yaşım ilerledikçe daha da işkence haline geliyormuş bu durum. bugün bir kez daha anladım.
soru kitapçık sayfaları sınavdan sonra tek tek kontrol ediliyormuş. sırf bunu denemek için iki sayfasını yürütmeyi de düşünmedim değil. bir dahaki sınava sırf bunu denemek için gireceğim. ama kontrol edenler için her sayfanın en altına çiçek, böcek resimleri çizdim sıkılmasınlar diye. ve sıra numaralarının yazdığı kağıdı da unutmadım. gelip geçen gözetmenler için oraya da çizdim işte bir şeyler.
öyle uzun bir sınavdı ki, hayatımı gözden de geçirdim. yeni kararlar aldım, kah güldüm kah ağladım. pişmanlıklarım, kızgınlıklarım, kırgınlıklarım... hepsini hepsini düşündüm. öyle değişik bir sınavdı işte. *
ömrümün en sıkıcı sınavlarından biriydi. nasıl sıkıldıysam sınav sonrası gölbaşında kahvaltı yapmama rağmen hala kendime gelemedim.
