kapıdan çıkarken ona son olarak çok farklı sarılınır, uzun yıllar kedi köpek gibi tartıştığınız, yeri geldi mi en yakın arkadaşı olduğunuz biricik ablanızı beyazlar içinde, ağlayarak başka bir hayata geçişini görmek yürek burkar.
sanırım en anlamlı ağlayışlarımdan biride o gündü, hiç unutmam.
not: en güzel yanı bir süre sonra yeğeniniz olmasıdır, tadından yenmez.*
