aylar geçmiştir. o sizden çoktan geçmiştir ama siz ondan geçememişsinizdir.
olur ya
hep bi umut bi ateş içinizdedir. belki gene beraber olduğunuz yada en azından onun da sizi sevdiğinden emin olduğunuz zamanlardaki gibi her an arayabilecek, her an size ihtiyacı olabileceğini düşünürsünüz. aramasını beklersiniz ya da aramanıza yüzünüz olur. herşey daha tazedir. ama aylar sonra, o kendine yeni bi hayat çizdikten, siz hala onsuz bi hayat düşünemezken eliniz telefona gider. aramaya çekinirsiniz. utanırsınız sıkılırsınız. ertesi güne ertelersiniz aramak ya da mesaj atmak için. aslında korkarsın
ya hayatında biri varsa?
ya sevgilisiyle beraberse?
ya ben ona onu hala ne kadar çok sevdiğimi anlatırken arkada sevgilisinin sesi gelirse?
daha da kötüsü, ya telefonu sevgilisi açarsa?
o korku bile yeter aslında zaten arayamazken mesaj bile atmaya çekindirmeye...
