eskiden kalbin düşünmek için olduğuna inanıldığına dayanan varsayım.
bunu nereden biliyoruz? bir ton ayet ile falan göya delillere dayandırarak bir varsayım ortaya atıyorsunuz, içerisinde hiç bir veriye dayanmayan kocaman başka bir varsayım var ve bu sizin diğer kanıtladığınızı düşündüğünüz varsayımınızın önemli bir kısmını oluşturuyor. bugün de insanlar kalpleri ile sevdiklerini söylemekteler. ama kalbin işlevinin kan pompalamak olduğunu hepimiz biliyoruz herhalde.
burada eskiden insanların ne düşündüğü konusunda madem böyle desteksiz sallanmış ben biraz altına destek koyayim de sadece bakınızdan oluşmayan entryme cevap bekleyeyim,
kalbin kan pompalama görevi olduğunu ilk söyleyen romalı galen olup 2. yüzyılda yaşamıştır. yani islam dininden önce. ondan önce git geller mevcut. cilalı taş devrinde ruhsal bozukluklar için beyne müdahale edilirmiş. m.ö 1700'lerde beynin hasar görmesi halinde olabileceklere mısır el yazmalarında rastalanabilir olması ne kadar ileri gidildiğini gösterir. ama mısır'da bu tarihlerden sonra bir süre zekanın merkezi kalp oldu. hipokrat ise (kendisinin kim olduğu malum) beyinin fonsksiyonlarını tekrar geri verdi. aristoteles kalbin zekanın merkezi olduğunu söylerken öğrencisi platon hipokrat'ın söylediklerine ek olarak beynin ruhun olduğu yer de olduğunu ileri sürdü.
ama herşey galen'in kalbin fonksiyonunu bulması ile son buldu. tekrar ediyorum milattan sonra 2. yüzyıl.
