gündelik kaygılardan bunalan çocuğun küsüp, artık o minicik yüreğiyle müdahale edemeyeceğini anlayarak bizi terk etmesiyle başlar. hayatı sıradan kılan tüm unsurların üzerimize çöküp hayatımızı zehir etmesine neden olur. monotonluğu biraz olsun dağıtacak, kendimizi iyi hissetmemizi sağlayacak çocuk afacanlıklarına son vermiştir artık. geride kalan büyük yorgunluk ve boşluktur.
