endonezya'nın resmî dilidir ve doğu timor'da da resmi statüsü vardır. aslında, 1945'te endonezya'nın bağımsızlığını ilan etmesinden sonra standartlaştırılmış bir malayca şivesidir. bugün malayca ve endonezce farklı diller olarak kabul edilmelerine rağmen neredeyse aynıdırlar.
endonezya'da yaşayan insanların çoğunun anadili yerel şivelerdir, ancak herkes endonezceyi de ikinci dil olarak bilir. ülkedeki resmi yazışmalar, eğitim dili ve basın dili endonezcedir.
endonezya dünyanın en kalabalık dördüncü ülkesidir. nüfusunun çokluğundan dolayı endonezce dünyanın en çok konuşulan dillerinden biridir. endonezyalıların çoğu endonezce'yi anadil olarak kullanmanın yanısıra yerel diller de kullanabilmektedirler (örneğin cava ve sunda dilleri gibi). ülke genelinde eğitim, iletişim ve medyanın dili büyük çoğunlukla endonezce'dir. 1975'ten 1999'a kadar endonezya'ya bağlı olan doğu timor'da da endonezce, inngilizce ile birlikte çalışma dili olarak kabul edilmiştir
