Sevgiliydik.Tüm çabalara rağmen sevgili olmayı beceremedik.
Hem o zaten hep bana sırtını dönerdi. Tersine geliyormuş. Kızamazdım,nasıl da severdim. Arkadan sarılır, omuzunu, boynunu öperdim. Anlamazdı o.. Yine uyurdu. Sarılmazdı.
Ama sabahları öperek uyandırırdı. Dudağıma dudağı değdiği an yüzümü saran gülüşü çok severmiş. O yüzden öperdi. Kendi sevdiği için? Benim sevdiğimi düşünmezdi hiç..
Mesela ben otobüslerde cam kenarı severdim. Ama hep o otururdu. Meğersem güneş yüzüme vursun da başımı ona yaslayayım diyeymiş.
Biz iki sevgiliydik.Ama sevgili olmayı hiç beceremedik. Başkalarına da aşık olamıyoruz,
ya da sadece ben olamıyorum işte.
